LLORANDO ESTOY DE LOS MIS OJOS POR LOS MUERTOS DE GAZA. EL CID CAMPEADOR Y LA REIVINDICACIÓN DEL MUNDO MOZÁRABE

LLORANDO ESTOY DE LOS MIS OJOS POR LOS MUERTOS DE GAZA. EL CID CAMPEADOR Y LA REIVINDICACIÓN DEL MUNDO MOZÁRABE

MIO CID

 

San Baudilio de berlanga, Gormaz y la paramera alta me hicieron reencontrar mis raíces muzárabes. No soy más que un fronterizo cerca de Jesucristo pero no tan lejos de Alá piel bermeja algo pecoso orondo como Sancho el craso que posa el trasero en podios y sillas de guadamecí. Hoy me duelen más que nunca los quince muchachos asesinados en Gaza y los dos mil heridos por disparos a bocajarro del ejercito naZionista ya podrán unos con piedras y hondas del pastor David otros con fusiles de asalto ultimo modelo mira telescópica y visión nictálope.

El moro es más noble que el judío el cual nunca da la cara. El árabe pelea como un hombre y no considera homínidos a los no retajados de la ley vieja.

San Baudilio me hizo huir hoy de esta pesadilla pascual en la cual estamos inmersos. Esos cafres siempre matan por Navidad y por viernes Santo. No es el moro, amigos míos, el gran enmigo de España. Es el hebreo que camina por el mundo arrastrando la maldición de los campos de la sangre. La de los campos de Haeldama. Judas se ahorcó de la rama del terebinto, es el engaño de Raquel y Vidas los baúles llenos de arena. Siempre a golpes con los hechos. Me enfrento a mi ideal. el Cid tenía en Valencia un león enjaulado. la fiera se le escapó del palacio y varió a algunos de sus consejeros. Era costumbre en aquellos tiempos medios. Un rey de León conservaba una onza cerca de su palacio y Enrique IV tenía en los corrales de su portalada un tigre y dos elefantes. Ya sé que estas cosas de la historia de España no interesan.

 A algunos les traen al pairo. Los catalanes, instigados por la maldita raza, con su revolución han logrado manchar de barro nuestro siglo de oro pocos leen a Lope aunque sigan citando a Cervantes y los enigmas de la novela pastoril o la revolución literaria del 68 han quedado para vestir santos. Ya nadie se acuerda de Umbral. Cela interesa poco aunque se les haga a los críticos la boca agua al referirse a Miguel Hernández ese vate oriolano cuyos versos huelen a ajo y a regüeldos de cebolla y sus estrofas saben a pelos de coño. Así está la cosa. No me hable usted del Cid Campeador, Villeguillo, que le tendré que llamar fascista la literatura por los suelos la gente anda un poco desorientada y descangayada yendo de aquí para allá. Luego vendrá Santos Hozado el archivero de SP tu falso amigo y te contará una de nazis. !ah qué asco¡ se ríen de uno y el pobre Villeguillo ya no se fía de nadie. Trata de conservar eso sí su decoro, su dignidad y su arranque.

Soria resucita en mí saudades de romancero rey Rodrigo los siete infantes de Lara, las Siete Partidas que anduve, los Siete Mares que navegué, vuelta y vuelta para dar en la ensenada de Lo Mesmo donde mi nave encalla.

En la laguna negra estaba aquel juglar de Medinaceli que transcribió el poema c. 1140 a la copia de Pedro abad le falta una hoja 1307. Destierro bodas la afrenta de Corpes. Doña Jimena la ovetense. las parias al rey moro. el Cid sirve tanto a cristianos como a musulmanes defiende al que le paga es leal aunque como cristiano guarda sus resabios arrianos: nunca besará la mano al Papa y le gusta consultar los agüeros.

Es supersticioso. Héroe epónimo en cuya personalidad se reflejan las virtudes y defectos del carácter español. Valiente, porfiado, pero envidioso. Defensor del honor de las mujeres pero al que no le importa irse de putas de vez en cuando. La infanta doña Urraca estaba enamorada dél y le escribía cartas de amor cuando el Sidi andaba batallando contra los almorávides por la Alcarria Alvar Fañez, Martin Muñoz y Muño Gustios su criado de pro fueron sus vasallos lo mismo que Crespo de Grañón "Bocatorcida". Llorando de los mis ojos estoy hoy día de sábado santo por esos mozos que han muerto con una honda de David en cada mano. Alá los tenga en su reino. Una pena que en Gaza no estuviese hoy el Cid al frente de sus mesnadas con sus valientes moritos y sus caballos de caña.

saabado de gloria bendicion de los cuatro elementos el fuego el aire la tierra el agua y el cirio pascual

Benedictio ignis Hora competenti tobaleis cooperiuntur altaria, sed candelæ exstinctæ manent usque ad principium Missæ. Interim excutitur ignis de lapide, et ex eo accenduntur carbones. Celebrans induitur amictu, alba, cingulo, stola et pluviali violacei coloris; ministri sacri amictu, alba, cingulo, diaconus stola et dalmatica, subdiaconus tunicella, eiusdem coloris. (Sacerdos induitur amictu, alba, cingulo, stola et pluviali violaceo, vel manet sine casula.) Adstantibus ministris, seu ministrantibus cum cruce, aqua benedicta et incenso, sive ante portam, sive in aditu ecclesiæ, vel intus eam, ubi scilicet populus ritum sacrum melius sequi possit, celebrans benedicit novum ignem, dicens: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Orémus. Deus, qui per Fílium tuum, angulárem scílicet lápidem, claritátis tuæ ignem fidélibus contulísti: prodúctum e sílice, nostris profutúrum úsibus, novum hunc ignem sanctí ☩ fica: et concéde nobis, ita per hæc festa paschália cœléstibus desidériis inflammári; ut ad perpétuæ claritátis, puris méntibus, valeámus festa pertíngere. Per eúndem Christum Dóminum nostrum. R. Amen. Deinde ignem ter aspergit, nihil dicens. Acolythus, seu unus ministrantium, assumens de carbonibus benedictis, ponit in thuribulo; celebrans vero ponit incensum in thuribulo, benedicens illud more solito, ignemque ter adolet incenso.

Top  Next De benedictione cerei Paschalis Novo igne benedicto, acolythus, seu unus ministrantium, portat cereum paschalem in medium, ante celebrantem, qui cum stilo, inter extrema foramina ad insertionem granorum incensi destinata, incidit crucem. Deinde facit super earn litteram græcam Alpha, subtus vero litteram Omega, et inter bracchia crucis quatuor numeros exprimentes annum currentem, interim dicens: Christus heri et hódie, incidit hastam erectam Princípium et Finis, incidit hastam transversam Alpha incidit supra hastam erectam litteram Α et Omega; incidit subtus hastam erectam litteram Ω Ipsíus sunt témpora incidit primum numerum anni currentis in angulo sinistro superiore crucis et sǽcula; incidit secundum numerum anni currentis in angulo dextro superiore crucis Ipsi gloria et imperium incidit tertium numerum anni currentis in angulo sinistro inferiore crucis per universa æternitátis sǽcula. Amen. incidit quartum numerum anni currentis in angulo dextro inferiore crucis Incisione crucis et aliorum signorum, quæ coloribus vel alio modo antea præparari possunt, peracta, diaconus, seu alius ministranttiun, præbet celebranti grana incensi, quæ idem celebrans, si non sunt benedicta ter aspergit et ter adolet incenso, nihil dicens. Deinde infigit quinque grana in foramina, interim dicens: Per sua sancta vúlnera gloriósa custódiat et consérvet nos Christus Dóminus. Amen. Tum diaconus, seu unus ministrantium, porrigit celebranti parvam candelam, de novo igne accensam, qua cereum accendit, dicens: Lumen Christi glorióse resurgéntis Díssipet ténebras cordis et mentis. Mox, celebrans benedicit cereum accensum, dicens: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Orémus. Véniat, quǽsumus, omnípotens Deus, super hoc incénsum céreum larga tuæ bene ☩ dictiónis infúsio: et hunc noctúrnum splendórem invisíbilis regenerátor, inténde; ut non solum sacrifícium, quod hac nocte litátum est, arcána lúminis tui admixtióne refúlgeat; sed in quocúmque loco ex huius sanctificatiónis mystério aliquid fúerit deportátum, expúlsa diabólicæ fraudis nequítia, virtus tuæ maiestátis assístat. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen. Interim luminaria ecclesiæ exstinguuntur.

Top  Next De solemni processione Tum celebrans iterum ponit incensum in thuribulo; postea diaconus, depositis paramentis violaceis, et indutus stola et dalmatica albi coloris, accipit cereum paschalem accensum, et ordinatur processio: præcedit thuriferarius, sequitur subdiaconus cum cruce, diaconus cum cereo accenso, post eum statim celebrans, deinde clerus per ordinem, et populus. (Tum sacerdos, depositis paramentis violaceis, et indutus stola et dalmatica albi coloris, iterum ponit incensum in thuribulo; postea accipit cereum paschalem accensum, et ordinatur processio: precedit thuriferarius, sequitur crucifer, post eum statim sacerdos cum cereo accenso, deinde ceteri ministrantes, et populus.) Cum diaconus ingressus est ecclesiam, stans, cantat solus: V. Lumen Christi. cui omnes alii, prater subdiaconum et thuriferarium, genuflectentes versus cereum benedictum, respondent: R. Deo grátias. Celebrans vero de cereo benedicto propriam candelam accendit. Procedens ad medium ecclesiæ, ibi eodem modo diaconus altius cantat V. Lumen Christi. cui omnes, ut supra, genuflectentes, respondent: R. Deo grátias. Et de cereo benedicto accenduntur candelæ cleri. Tertio procedens ante altare, in medio chori, rursum adhuc altius cantat: V. Lumen Christi. cui tertio omnes, ut supra, genuflectentes, respondent: R. Deo grátias. Et accenduntur candelæ: populi de cereo benedicto, et luminaria ecclesiæ. (Cum sacerdos ingressus est ecclesiam, stans, cantat solus: Lumen Christi, cui omnes alii, prater cruciferum et thuriferarium, genuflectentes versus cereum benedictum, respondent: Deo grátias. Tunc unus ex ministrantibus de cereo benedicto candelam pro sacerdote accendit. Procedens ad medium ecclesiæ, ibi eodem modo sacerdos altius cantat: Lumen Christi, cui omnes, ut supra, genuflectentes, respondent: Deo grátias. Et de cereo benedicto accenduntur candelæ ministrantium. Tertio procedens ante altare, in medio chori, rursum adhuc altius cantat: Lumen Christi, cui tertio omnes, ut supra genuflectentes, respondent: Deo grátias. Et accenduntur candelæ populi de cereo benedicto, et luminaria ecclesiæ.)

Top  Next De præconio paschali Tunc celebrans vadit ad locum suum in choro, in latere Epistolæ; subdiaconus cum cruce stat in latere Evangelii, contra legile; clerus locum suum occupat in scamnis. Diaconus deponit cereum paschalem in medio chori, supra parvum sustentaculum, et, postquam celebrans posuerit incensum in thuribulo, accipiens librum, petit benedictionem, dicens: Iube, domne, benedícere. Et celebrans subiungit: Dóminus sit in corde tuo, et in lábiis tuis, ut digne et competénter annúntiem suum paschále præcónium: in nómine Patris, et Fílii, ☩ et Spíritus Sancti. Et diaconus respondet: Amen. (Sacerdos deponit cereum paschalem in medio chori, supra parvum sustentaculum, seque recipit ad abacum; crucifer stat in latere Evangelii, contra legile; ceteri ministrantes disponuntur hinc et inde. Sacerdos vero, postquam posuerit incensum in thuribulo, accepto libro, dicit: Iube, Dómine, benedícere. - Dóminus sit in corde meo, et in lábiis meis: ut digne et competénter annúntiem suum paschále præcónium. Amen.) Postea diaconus vadit ad legile, strato albo coopertum, et ponit super eo librum, et incensat; deinde, circumiens cereum paschalem, etiam illum thurificat. Tunc surgentibus omnibus, et stantibus, ut fit ad Evangelium, diaconus cantat præconium paschale, habens ante se cereum paschalem, a dextris altare, a sinistris aulam ecclesiæ. Dum canitur præconium paschale, convenit, ut clerus et populus candelas accensas gestent. (Postea sacerdos vadit ad legile, strato albo coopertum, et ponit super eo librum, et incensat; deinde, circumiens cereum paschalem, etiam illum thurificat. Tunc surgentibus omnibus, et stantibus, ut fit ad Evangelium, ipse sacerdos cantat vel legit præconium paschale, habens ante se cereum paschalem, a dextris altare, a sinistris aulam ecclesiæ. Dum canitur præconium paschale, convenit, ut clerus et populus candelas accensas gestent.) Exsúltet iam Angélica turba coelórum: exsúltent divína mystéria: et pro tanti Regis victória tuba ínsonet salutáris. Gáudeat et tellus tantis irradiáta fulgóribus: et ætérni Regis splendóre illustráta, totíus orbis se séntiat amisísse calíginem. Lætétur et mater Ecclésia, tanti lúminis adornáta fulgóribus: et magnis populórum vócibus hæc aula resúltet. Quaprópter astántes vos, fratres caríssimi, ad tam miram huius sancti lúminis claritátem, una mecum, quæso, Dei omnipoténtis misericórdiam invocáte. Ut, qui me non meis méritis intra Levitárum númerum dignatus est aggregáre: lúminis sui claritátem infúndens, Cérei huius laudem implére perfíciat. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Fílium suum: qui cum eo vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus: Per omnia sǽcula sæculórum. R. Amen. V. Dóminus vobíscum. R. Et cum Spíritu tuo. V. Sursum corda. R. Habémus ad Dóminum. V. Grátias agámus Dómino Deo nostro. R. Dignum et iustum est. Vere dignum et iustum est, invísibilem Deum Patrem omnipoténtem Filiúmque eius unigénitum, Dominum nostrum Iesum Christum, toto cordis ac mentis afféctu et vocis ministério personáre. Qui pro nobis ætérno Patri Adæ débitum solvit: et véteris piáculi cautiónem pio cruóre detérsit. Hæc sunt enim festa paschália, in quibus verus ille Agnus occíditur, cuius sánguine postes fidelium consecrántur. Hæc nox est, in qua primum patres nostros, fílios Israël edúctos de Ægýpto, Mare Rubrum sicco vestígio transire fecísti. Hæc ígitur nox est, quæ peccatórum ténebras colúmnæ illuminatióne purgávit. Hæc nox est, quæ hódie per univérsum mundum in Christo credéntes, a vítiis sǽculi et calígine peccatórum segregátos, reddit grátiæ, sóciat sanctitáti. Hæc nox est, in qua, destrúctis vínculis mortis, Christus ab ínferis victor ascéndit. Nihil enim nobis nasci prófuit, nisi rédimi profuísset. O mira circa nos tuæ pietátis dignátio! O inæstimábilis diléctio caritátis: ut servum redimeres, Fílium tradidísti! O certe necessárium Adæ peccátum, quod Christi morte delétum est! O felix culpa, quæ talem ac tantum méruit habére Redemptórem! O vere beáta nox, quæ sola méruit scire tempus et horam, in qua Christus ab ínferis resurréxit! Hæc nox est, de qua scriptum est: Et nox sicut dies illuminábitur: Et nox illuminátio mea in deliciis meis. Huius ígitur sanctificátio noctis fugat scélera, culpas lavat: et reddit innocéntiam lapsis et mæstis lætítiam. Fugat ódia, concórdiam parat et curvat impéria. In huius ígitur noctis grátia, súscipe, sancte Pater, incénsi huius sacrifícium vespertínum: quod tibi in hac Cérei oblatióne solémni, per ministrórum manus de opéribus apum, sacrosáncta reddit Ecclésia. Sed iam colúmnæ huius præcónia nóvimus, quam in honórem Dei rútilans ignis accéndit. Qui licet sit divísus in partes, mutuáti tamen lúminis detriménta non novit. Alitur enim liquántibus ceris, quas in substántiam pretiósæ huius lámpadis apis mater edúxit. O vere beáta nox, quæ exspoliávit Ægýptios, ditávit Hebrǽos! Nox, in qua terrénis cæléstia, humánis divína iungúntur. Orámus ergo te, Dómine: ut Céreus iste in honórem tui nóminis consecrátus, ad noctis huius calíginem destruéndam, indefíciens persevéret. Et in odórem suavitátis accéptus, supérnis lumináribus misceátur. Flammas eius lúcifer matutínus invéniat. Ille, inquam, lúcifer, qui nescit occásum. Ille, qui regréssus ab ínferis, humáno géneri serénus illúxit. Precámur ergo te, Dómine: ut nos fámulos tuos, omnémque clerum, et devotíssimum pópulum: una cum beatíssimo Papa nostro N., et Antístite nostro N., quiéte témporum concéssa, in his paschálibus gáudiis, assídua protectióne régere, gubernáre et conserváre digneris. Réspice étiam ad eos, qui nos in potestáte regunt, et, ineffábili pietátis et misericórdiæ tuæ múnere, dírige cogitatiónes eórum ad iustítiam et pacem, ut de terréna operositáte ad cæléstem pátriam pervéniant cum omni populo tuo. Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus: per ómnia sǽcula sæculórum. R. Amen.

Top  Next De lectionibus Post præconium paschale, diaconus, depositis paramentis albis, assumit violacea, et vadit ad celebrantem. (Post præconium paschale, sacerdos deponit dalmaticam et stolam albi coloris, et, indutus iterum stola et pluviali violaceis, redit ad legile.) Postea leguntur lectiones, sine titulo, nec in earum fine respondetur Deo gratias. Leguntur vero a lectore, in medio chori, ante cereum benedictum, ita quidem ut lector habeat a dextris altare, a sinistris aulam ecclesiæ. Celebrans et ministri, clerus et populus, sedentes auscultant. (Postea leguntur lectiones, sine titulo, nec in earum fine respondetur Deo gratias. Leguntur vero a sacerdote, in medio chori, ante cereum benedictum, ita quidem ut sacerdos habeat a dextris altare, a sinistris aulam ecclesiæ. Ministrantes et populus sedentes auscultant. Si vero adsit clericus lector, omnia peraguntur, ut supra.) In fine lectionis, vel post canticum, dicuntur orationes hoc modo: omnes surgunt; celebrans dicit Orémus, diaconus Flectámus genua, et omnes, una cum ipso celebrante, flexis genibus, per aliquod temporis spatium in silentio orant; dicto a diacono Leváte, omnes surgunt, et celebrans dicit orationem, in tono feriali, et iunctis manibus. (In fine lectionis, vel post canticum, dicuntur orationes hoc modo: omnes surgunt; sacerdos, stans ante legile, dicit: Orémus. Flectámus genua, et omnes, una cum ipso sacerdote, flexis genibus, per aliquod temporis spatium in silentio orant; dicto a sacerdote Leváte, omnes surgunt, et ipse dicit orationem, in tono feriali, et iunctis manibus.) Leguntur vero quatuor sequentes lectiones, cum suis canticis, et orationibus. Lectio prima Gen. 1:1-31; 2:1-2 In principio creavit Deus cælum et terram. Terra autem erat inanis et vacua, et tenebræ erant super faciem abyssi: et Spiritus Dei ferebatur super aquas. Dixitque Deus: Fiat lux. Et facta est lux. Et vidit Deus lucem quod esset bona: et divisit lucem a tenebris. Appellavitque lucem Diem, et tenebras Noctem: factumque est vespere et mane, dies unus. Dixit quoque Deus: Fiat firmamentum in medio aquarum: et dividat aquas ab aquis. Et fecit Deus firmamentum, divisitque aquas quæ erant sub firmamento, ab his quæ erant super firmentum. Et factum est ita. Vocavit Deus firmamentum Cælum: et factum est vespere et mane, dies secundus. Dixit vero Deus: Congregentur aquæ, quæ sub cælo sunt, in locum unum: et appareat arida. Et factum est ita. Et vocavit Deus aridam, Terram, congregationisque aquarum appellavit Maria. Et vidit Deus quod esset bonum. Et ait: Germinet terra herbam virentem, et facientem semen, et lignum pomiferum faciens fructum iuxta genus suum, cuius semen in semetipso sit super terram. Et factum est ita. Et protulit terra herbam virentem, et facientem semen iuxta genus suum, lignumque faciens fructum, et habens unumquodque sementem secundum speciem suam. Et vidit Deus quod esset bonum. Et factum est vespere et mane, dies tertius. Dixit autem Deus: Fiant luminaria in firmamento cæli, et dividant diem ac noctem, et sint in signa et tempora, et dies et annos: ut luminent terram. Et factum est ita. Fecitque Deus duo luminaria magna: luminaria maius, ut præesset diei, et luminarie minus, ut præesset nocti: et stellas. Et posuit eas in firmamento cæli, ut lucerent super terram, et præessent diei ac nocti, et dividerent lucem ac tenebras. Et vidit Deus quod esset bonum. Et factum est vespere et mane, dies quartus. Dixit etiam Deus: Producant aquæ reptile animæ viventis, et volatile super terram sub firmamento cæli. Creavitque Deus cete grandia, et omnem animam viventem atque motabilem, quam produxerant aquæ in species suas, et omne volatile secundum genus suum. Et vidit Deus quod esset bonum. Benedixitque eis, dicens: Crescite, et multiplicamini, et replete aquas maris: avesque multiplicentur super terram. Et factum est vespere et mane, dies quintus. Dixit quoque Deus: Producat terra animam viventem in genere suo: iumenta, et reptilia, et bestias terræ secundum species suas. Factumque est ita. Et fecit Deus quod esset bonum, et ait: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram: et præsit piscibus maris, et volatilibus cæli, et bestiis, universæque terræ, omnique reptili quod movetur in terra. Et creavit Deus hominem ad imaginem suam: ad imaginem Dei creavit illum, masculum et feminam creavit eos. Benedixitque illis Deus, et ait: Crescite et multiplicamini, et replete terram, et subiicite eam, et dominamini piscibus maris, et volatilibus cæli, et universis animantibus, quæ moventur super terram. Dixitque Deus: Ecce dedi vobis omnem herbam afferentem semen super terram, et universa ligna quæ habent in semetipsis sementum generis sui, ut sint vobis in escam: et cunctis animantibus terræ, omnique volucri cæli, et universis, quæ moventur in terra, et in quibus est anima vivens, ut habeant ad vescendum. Et factum est ita. Viditque Deus cuncta quæ fecerat: et erant valde bona. Et factum est vespere et mane, dies sextus. Igitur perfecti sunt cæli et terra, et omnis ornatus eorum. Complevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat: et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat. Oremus. V. Flectamus genua. R. Levate. Deus, qui mirabiliter creasti hominem, et mirabilius redemisti: da nobis, quǽsumus, contra oblectamenta peccati, mentis ratione persistere; ut mereamur ad æterna gaudia pervenire. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

Top  Next Lectio secunda Exod 14:24-31; 15:1 In diebus illis: Factum est in vigilia matutina, et ecce respiciens Dominus super castra Aegyptiorum per columnam ignis et nubis, interfecit exercitum eorum: et subvertit rotas curruum, ferebanturque in profundum. Dixerunt ergo Aegyptii: Fugiamus Israëlem: Dominus enim pugnat pro eis contra nos. Et ait Dominus ad Moysen: Extende manum tuam super mare, ut revertantur aquæ ad Aegyptios super currus et equites eorum. Cumque extendisset Moyses manum contra mare, reversum est primo diluculo ad priorem locum: fugientibusque Aegyptiis occurrerunt aquæ, et involvit eos Dominus in mediis fluctibus. Reversæque sunt aquæ, et operuerunt currus et equites cuncti exercitus Pharaonis, qui sequentes ingressi fuerant mare: nec unus quidem superfuit ex eis. Filii autem Israël perrexerunt per medium sicci maris, et aquæ eis erant quasi pro muro a dextris et a sinistris: liberavitque Dominus in die illa Israël de manu Aegyptiorum. Et viderunt Aegyptios mortuos super littus maris, et manum magnam. quam exercuerat Dominus contra eos: timuitque populus Dominum, et crediderunt Domino, et Moysi servo eius. Tunc cecinit Moyses, et filii Israël carmen hoc Domino, et dixerunt: Canticum Exod 15:1-2 Cantemus Domino: gloriose enim honorificatus est: equum et ascensorum proiecit in mare: adiutor, et protector factus est mihi in salutem. V. Hic Deus meus, et honorificabo eum: Deus patris mei, et exaltabo eum. V. Dominus conterens bella: Dominus nomen est illi. Oremus. V. Flectamus genua. R. Levate. Deus, cuius antiqua miracula etiam nostris sæculis coruscare sentimus: dum quod uni populo, a persecutione Aegyptiaca liberando, dexteræ tuæ potentia contulisti, id in salutem gentium per aquam regenerationis operaris: præsta; ut in Abrahæ filios, et in Israëliticam dignitatem, totius mundi transeat plenitudo. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

Top  Next Lectio tertia Isa 4:2-6 In die illa erit germen Domini in magnificentia, et gloria, et fructus terræ sublimis, et exultatio his, qui salvati fuerint de Israël. Et erit: Omnis qui relictus fuerit in Sion, et residuus in Ierusalem, sanctus vocabitur, omnis qui scriptus est in vita in Ierusalem. Si abluerit Dominus sordes filiarum Sion, et sanguinem Ierusalem laverit de medio eius, in spiritu iudicii, et spiritu ardoris. Et creabit Dominus super omnem locum montis Sion, et ubi invocatus est, nubem per diem, et fumum, et splendorem ignis flammantis in nocte: super omnem enim gloriam protectio. Et tabernaculum erit in umbraculum diei ab æstu, et in securitatem, et absconsionem a turbine, et a pluvia. Canticum Isa 5:1-2 Vinea facta est dilecto in cornu, in loco uberi. V. Et maceriam circumdedit, et circumfodit: et plantavit vineam Sorec: et ædificavit turrim in medio eius. V. Et torcular fodit in ea: vinea enim Domini Sabaoth, domus Israël est. Oremus. V. Flectamus genua. R. Levate. Deus, qui in omnibus Ecclesiæ tuæ filiis sanctorum prophetarum voce manifestasti, in omni loco dominationis tuæ, satorem te bonorum seminum, et electorum palmitum esse cultorem: tribue populis tuis, qui et vinearum apud te nomine censentur, et segetum; ut, spinarum et tribulorum squalore resecato, digna efficiantur fruge fecundi. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

Top  Next Lectio quarta Deut 31:22-30 In diebus illis: Scripsit ergo Moyses canticum et docuit filios Israël. Præcepitque Dominus Iosue filio Nun et ait: Confortare, et esto robustus: tu enim introduces filios Israël in terram, quam pollicitus sum, et ego ero tecum. Postquam ergo scripsit Moses verba legis huius in volumine, atque conplevit: præcepit Levitis, qui portabant arcam foederis Domini dicens: Tollite librum istum, et ponite eum in latere arcæ foederis Domini Dei vestri: ut sit ibi contra te in testimonium. Ego enim scio contentionem tuam, et cervicem tuam durissimam. Adhuc vivente me, et ingrediente vobiscum, semper contentiose egistis contra Dominum: quanto magis cum mortuus fuero? Congregate ad me omnes maiores natu per tribus vestras, atque doctores, et loquar audientibus eis sermones istos, et invocabo contra eos cælum et terram. Novi enim quod post mortem meam inique agetis, et declinabitis cito de via, quam præcepi vobis: et occurrent vobis mala in extremo tempore, quando feceritis malum in conspectu Domini, ut irritetis eum per opera manuum vestrarum. Locutus est ergo Moyses, audiente universo coetu Israël, verba carminis huius, et ad finem usque conplevit: Canticum Deut. 32:1-4 Attende, cælum, et loquar: et audiat terra verba ex ore meo. V. Exspectetur sicut pluvia eloquium meum: et descendant sicut ros verba mea, sicut imber super gramina. V. Et sicut nix super fænum: quia nomen Domini invocabo. V. Date magnitudinem Deo nostro: Deus, vera opera eius, et omnes viæ eius iudicia. V. Deus fidelis, in quo non est iniquitas: iustus et sanctus Dominus. Oremus. V. Flectamus genua. R. Levate. Deus, celsitudo humilium et fortitudo rectorum, qui per sanctum Moysen puerum tuum, ita erudire populum tuum sacri carminis tui decantatione voluisti, ut illa legis iteratio fieret etiam nostra directio: excita in omnem iustificatarum gentium plenitudinem potentiam tuam, et da lætitiam, mitigando terrorem; ut, omnium peccatis tua remissione deletis, quod denuntiatum est in ultionem, transeat in salutem. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

Top  Next De prima parte Litaniarum His expletis, a duobus cantoribus, in medio chori genuflexis, cantantur Litaniæ Sanctorum quin tamen duplicentur usque ad invocationem Propitius esto, omnibus genuflexis et respondentibus. (His expletis, a duobus cantoribus, seu, his deficientibus, ab ipso sacerdote, genuflexo in infimo gradu altaris, a latere Epistolæ, cantantur Litaniæ Sanctorum quin tamen duplicentur usque ad invocationem Propitius esto, omnibus genuflexis et respondentibus.) V. Kýrie eléison. R. Kýrie eléison. V. Christe eléison. R. Christe eléison. V. Kýrie eléison. R. Kýrie eléison. V. Pater de cǽlis, Deus. R. Miserére nobis. V. Fili Redémptor mundi, Deus. R. Miserére nobis. V. Spíritus Sancte, Deus. R. Miserére nobis. V. Sancta Trínitas, unus Deus. R. Miserére nobis. V. Sancta María. R. Ora pro nobis. V. Sancta Dei Génetrix. R. Ora pro nobis. V. Sancta Virgo vírginum. R. Ora pro nobis. V. Sancte Míchaël. R. Ora pro nobis. V. Sancte Gábriel. R. Ora pro nobis. V. Sancte Ráphaël. R. Ora pro nobis. V. Omnes sancti Angeli et Archángeli. R. Oráte pro nobis. V. Omnes sancti beatórum Spirítuum órdines. R. Oráte pro nobis. V. Sancte Ioánnes Baptísta. R. Ora pro nobis. V. Sancte Ioseph. R. Ora pro nobis. V. Omnes sancte Patriárchæ et Prophétæ. R. Oráte pro nobis. V. Sancte Petre. R. Ora pro nobis. V. Sancte Paule. R. Ora pro nobis. V. Sancte Andréa. R. Ora pro nobis. V. Sancte Ioánnes. R. Ora pro nobis. V. Omnes sancti Apóstoli et Evangelístæ. R. Oráte pro nobis. V. Omnes sancti Discípuli Dómini. R. Oráte pro nobis. V. Sancte Stéphane. R. Ora pro nobis. V. Sancte Laurénti. R. Ora pro nobis. V. Sancte Vincénti. R. Ora pro nobis. V. Omnes sancti Mártyres. R. Oráte pro nobis. V. Sancte Silvéster. R. Ora pro nobis. V. Sancte Gregóri. R. Ora pro nobis. V. Sancte Augustíne. R. Ora pro nobis. V. Omnes sancti Pontífices et Confessóres. R. Oráte pro nobis. V. Omnes sancti Doctóres. R. Oráte pro nobis. V. Sancte Antóni. R. Ora pro nobis. V. Sancte Benedícte. R. Ora pro nobis. V. Sancte Domínice. R. Ora pro nobis. V. Sancte Francísce. R. Ora pro nobis. V. Omnes sancti Sacerdótes et Levítæ. R. Oráte pro nobis. V. Omnes sancti Mónachi et Eremítæ. R. Oráte pro nobis. V. Sancta María Magdaléna. R. Ora pro nobis. V. Sancta Agnes. R. Ora pro nobis. V. Sancta Cæcília. R. Ora pro nobis. V. Sancta Agatha. R. Ora pro nobis. V. Sancta Anastásia. R. Ora pro nobis. V. Omnes sanctæ Vírgines et Víduæ. R. Oráte pro nobis. V. Omnes Sancti et Sanctæ Dei. R. Intercédite pro nobis. Postea, si ecclesia habet fontem baptismalem, ritus prosequitur ut infra.

Top  Next De benedictione aquæ baptismalis Dum cantantur Litaniæ Sanctorum, vas aquæ baptismalis benedicendæ, et cetera omnia quæ ad benedictionem requiruntur, præparantur in medio chori, versus latus Epistolæ, in conspectu fidelium. Vas aquæ benedicendæ convenienter ornari decet. In benedicenda aqua baptismali celebrans, stans coram populo, ante se habeat vas aquæ baptismalis benedicendæ, a dextris cereum benedictum, a sinistris alium subdiaconum, vel clericum, seu ministrantem, stantem cum cruce. Celebrans, iunctis manibus, in tono feriali dicit: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Orémus. Omnípotens sempitérne Deus, adésto magnæ pietátis tuæ mystériis, adésto sacraméntis: et ad recreándos novos pópulos, quos tibi fons baptismátis párturit, spíritum adoptiónis emítte ; ut, quod nostræ humilitátis geréndum est ministério, virtútis tuæ impleátur efféctu. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus: Elevans vocem in modum præfationis, prosequitur iunctis manibus: Per ómnia sǽcula sæculórum. R. Amen. V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. V. Sursum corda. R. Habémus ad Dóminum. V. Grátias agámus Dómino Deo nostro. R. Dignum et iustum est. Vere dignum et iustum est, æquum et salutare, nos tibi semper et ubique gratias agere, Domine, sancte Pater, omnipotens æterne Deus: qui invisibili potentia, sacramentorum tuorum mirabiliter operaris effectum: et licet nos tantis mysteriis exsequendis simus indigni: tu tamen gratiæ tuæ dona non deserens, etiam ad nostras preces aures tuæ pietatis inclinas. Deus, cuius Spiritus super aquas inter ipsa munda primordia ferebatur: ut iam tunc virtutem sanctificationis, aquarum natura conciperet. Deus, qui nocentis mundi crimina per aquas abluens, regenerationis speciem in ipsa diluvii effusione signasti: ut, unius eiusdemque elementi mysterio, et finis esset vitiis, et origo virtutibus. Respice, Domine, in faciem Ecclesiæ tuæ, et multiplica in ea regenerationes tuas, qui gratiæ tuæ affluentis impetu lætificas civitatem tuam: fontemque baptismatis aperis toto orbe terrarum gentibus innovandis: ut, tuæ maiestatis imperio, sumat Unigeniti tui gratiam de Spiritu Sancto. Hic celebrans in modum crucis aquam dividit manu extensa, quam statim linteo extergit, dicens: Qui hanc aquam, regenerandis hominibus præparatam, arcana sui numinis admixtione fecundet: ut, sanctificatione concepta, ab immaculato divini fontis utero, in novam renata creaturam, progenies cælestis emergat: et quos aut sexus in corpore, aut ætas discernit in tempore, omnes in unam pariat gratia mater infantiam. Procul ergo hinc, iubente te, Domine, omnis spiritus immundus abscedat: procul tota nequitia diabolicæ fraudis absistat. Nihil hoc loci habeat contrariæ virtutis admixtio: non insidiando cicumvolet: non latendo subrepat: non inficiendo corrumpat. Aquam manu tangit. Sit hæc sancta et innocens creatura, libera ab omni impugnatoris incursu, et totius nequitiæ purgata discessu. Sit fons vivus, aqua regenerans, unda purificans: ut omnes hoc lavacro salutifero diluendi, operante in eis Spiritu Sancto, perfectæ purgationis indulgentiam consequantur. Facit crucem super aquam, dicens: Unde benedico te, creatura aquæ, per Deum ☩ vivum, per Deum ☩ verum, per Deum ☩ sanctum: per Deum, qui te, in principio, verbo separavit ab arida: cuius Spiritus super te ferebatur. Hic manu aquam dividit, et effundit eam versus quatuor mundi partes, dicens: Qui te paradisi fonte manare fecit, et in quatuor fluminibus totam terram rigare præcepit. Qui te in deserto amaram, suavitate indita, fecit esse potabilem, et sitienti populo de petra produxit. Bene ☩ dico te et per Iesum Christum Filium eius unicum, Dominum nostrum: qui te in Cana Galilææ signo admirabili, sua potentia convertit in vinum. Qui pedibus super te ambulavit: et a Ioanne in Iordane in te baptizatus est. Qui te una cum sanguine de latere suo produxit: et discipulis suis iussit, ut credentes baptizarentur in te, dicens: Ite, docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. Mutat vocem, et prosequitur recto tono: Hæc nobis præcepta servantibus tu, Deus omnipotens, clemens adesto: tu benignus aspira. Halat ter in aquam in modum crucis, dicens: Tu has simplices aquas tuo ore benedicito: ut præter naturalem emundationem, quam lavandis possunt adhibere corporibus, sint etiam purificandis mentibus efficaces. Hic celebrans paululum demittit cereum in aquam: et resumens tonum præfationis, dicit: Descendat in hanc plenitudinem fontis virtus Spiritus Sancti. Deinde extractum cereum de aqua, iterum profundius mergit, aliquanto altius repetens: Descendat in hanc plenitudinem fontis virtus Spiritus Sancti. Postea cereum rursus de aqua extractum, tertio immergens usque ad fundum, altiori adhuc voce repetit: Descendat in hanc plenitudinem fontis virtus Spiritus Sancti. Descendat, ut supra. Et deinde sufflans ter in aquam, secundum hanc figuram Ψ, prosequitur: Totamque huius aquæ substantiam, regenerandi fecundet effectu. Totamque huius aquæ substantiam, regenerandi fecundet effectu. Totamque huius aquæ substantiam, regenerandi fecundet effectu. Hic tollitur cereus de aqua, et prosequitur: Hic omnium peccatorum maculæ deleantur: hic natura ad imaginem tuam condita, et ad honorem sui reformata principii, conctis vetustatis squaloribus emundetur: ut omnis homo, sacramentum hoc regenerationis ingressus, in veræ innocentiæ novam infantium renascatur. Sequentia dicit legendo: Per Dominum nostrum Iesum Christum Filium tuum: qui venturus est iudicare vivos et mortuos, et sæculum per ignem. R. Amen.

Top  Next Deinde aliquis clericus, vel ministrans, accipit in vase aliquo de eadem aqua, ad aspergendum populum post renovationem promissionum Baptismatis, ut infra, dicetur, et ad aspergendum in domibus et aliis locis. His peractis, celebrans, qui benedicit aquam, infundit de oleo catechumenorum in eam in modum crucis, intellegibili voce dicens: Sanctificetur ☩ et fecundetur fons iste Oleo salutis renascentibus ex eo, in vitam æternam. R. Amen. Deinde infundit de chrismate, modo quo supra, dicens: Infusio Chrismatis Domini nostri Iesu Christi, et Spiritus Sancti Paracliti, fiat in nomine santæ Trinitatis. R. Amen. Postea accipit ambas ampullas dicti olei sancti, et chrismatis, et de utroque simul in modum crucis infundendo, dicit: Commixtio Chrismatis sanctificationis, et Olei unctionis, et aquæ baptismatis, pariter fiat in nomine Pa ☩ tris, et Fi ☩ lii, et Spiritus ☩ Sancti. R. Amen. Tunc miscet ipsum oleum cum aqua. Si aderunt baptizandi, eos baptizet more consueto. Sed, præsertim si plures sint, permittitur cæremonias Ritualis romani, quæ ipsam Baptismi collationem præcedunt, id est, in Baptismate infantium usque ad verba Credis in Deum (Rituale romanum, tit. II, cap. II, n. 17), et in Baptismate adultorum usque ad verba Quis vocaris? Rituale romanum, tit. II, cap. IV, n. 37, eodem mane, tempore opportuno, præmittere. Benedictione peracta, aqua baptismalis defertur processionaliter ad fontem, hoc modo: præcedit thuriferarius, sequitur alius subdiaconus, vel clericus, cum cruce, et clerus; deinde diaconus cum vase aquæ baptismalis, nisi conveniat ipsum ab acolythis portari, et celebrans; cereus vero paschalis remanet in suo loco; et interim cantatur sequens Canticum Ps 41:2-4 Sicut cervus desiderat ad fontes aquarum: ita desiderat anima mea ad te, Deus. V. Sitivit anima mea ad Deum vivum, quando veniam, et apparebo ante faciem Dei? V. Fuerunt mihi lacrymæ meæ panes die ac nocte, dum dicitur mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus? Aqua baptismali in fontem immissa, celebrans, manibus iunctis et in tono feriali, dicit: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Oremus Omnipotens sempiterne Deus, respice propitius ad devotionem populi renascentis, qui sicut cervus, aquarum tuarum expetit fontem: et concede propitius; ut fidei ipsius sitis, baptismatis mysterio, animam corpusque sanctificet. Per Dominum nostrum Iesum Christum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia sǽcula sæculórum. R. Amen. Et incensat fontem. Tunc redeunt omnes in silentio in chorum, et datur initium renovationi promissionum Baptismatis. (Benedictione peracta, aqua baptismalis defertur processionaliter ad fontem, hoc modo: praecedit thuriferarius, sequuntur crucifer et ministrantes; deinde unus vel plures ministrantium, qui vas aquae baptismalis gestant, et sacerdos; cereus vero paschalis remanet in suo loco. Cetera fiunt ut supra.) Sicubi vero baptisterium exstat ab ecclesia separatum, et praeferatur benedictionem aquae baptismalis in ipso baptisterio fieri, post invocationem Sancta Trinitas, unus Deus, miserere nobis, descenditur ad fontem hoc modo: praecedit clericus cum cereo benedicto, sequitur alius subdiaconus cum cruce, vel crucifer, medius inter acolythos cum candelabris accensis, deinde clerus per ordinem, demum celebrans cum ministris sacris. Cantores vero et populus remanent in locis suis, et prosequuntur cantum Litaniarum, repetitis, si opus est, invocationibus inde a Sancta María, ora pro nobis. Benedictio aquae baptismalis fit ut supra, his tantum mutatis: dum pergitur ad fontem, cantatur canticum Sicut cervus, et celebrans, antequam intret ad benedictionem fontis, dicit orationem Omnípotens sempitérne Deus, respice propitius; postea procedit ad benedictionem fontis. Benedictione peracta, omnes redeunt in silentio in ecclesiam, et datur initium renovationi promissionum Baptismatis.

Top  Next De renovatione promissionum baptismatis Completa benedictione aquae baptismalis, eiusque translatione ad fontem, vel, ubi benedictio locum non habuerit, post absolutam primam partem Litaniarum, proceditur ad renovationem promissionum Baptismatis, qua perdurante convenit, ut clerus et populus candelas accensas gestent. Celebrans, depositis paramentis violaceis, assumit stolam et pluviale albi coloris; deinde, imposito thure, et facta incensatione cerei, stans iuxta illum, facie versus ad populum, vel ex ambone seu pulpito, incipit, ut sequitur: Hac sacratissima nocte, fratres carissimi, sancta Mater Ecclesia, recolens Domini nostri Iesu Christi mortem ei sepulturam, eum redamando vigilat; et, celebrans eiusdem gloriosam resurrectionem, lætabunda gaudet. Quoniam vero, ut docet Apostolus, consepulti sumus cum Christo per baptismum in mortem, quomodo Christus resurrexit a mortuis, ita et nos in novitate vitæ oportet ambulare; scientes, veterem hominem nostrum simul cum Christo crucifixem esse, ut ultra non serviamus peccato. Existimemus ergo nos mortuos quidem esse peccato, viventis autem Deo in Christo Iesu Domino nostro. Quapropter, fratres carissimi, quadragesimali exercitatione absoluta, sancti baptismatis promissionis renovemus, quibus olim satanæ et operibus eius, sicut et mundo, qui inimicus est Dei, abrenuntiavimus, et Deo in sancta Ecclesia catholica fideliter servire promisimus. Itaque: S. Abrenuntiatis Satanæ? O. Abrenuntiamus. S. Et omnibus operibus eius? O. Abrenuntiamus. S. Et omnibus pompis eius? O. Abrenuntiamus. S. Creditis in Deum, Patrem omnipotentem, Creatorem coeli et terræ? O. Credimus. S. Creditis in Iesum Christum, Filium eius unicum, Dominum nostrum, natum et passum? O. Credimus. S. Creditis et in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, Sanctorum communionem, remissionem peccatorem, carnis resurrectionem, et vitam æternam? O. Credimus. S. Nunc autem una simul Deum precemur, sicut Dominus noster Iesus Christus orare nos docuit: O. Pater noster, qui es in coelis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in coelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittibus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo. S. Et Deus omnipotens, Pater Domini nostri Iesu Christi, qui nos regeneravit ex aqua et Spiritu Sancto, quique nobis dedit remissionem peccatorum, ipse nos custodiat gratia sua in eodem Christo Iesu Domino nostro in vitam æternam. O. Amen. Et aspergit populum aqua benedicta, extracta, ut supra dictum est, in benedictione aquæ baptismalis; vel, ubi benedictio aquae baptismalis locum non habet, aqua benedicta «ordinaria». Hæc allocutio et renovatio promissionum Baptismatis fieri potest, ubique locorum, lingua vernacula; versione tamen ab Ordinario loci approbata.

Top  Next De altera parte Litaniarum Renovatione promissionum Baptismatis peracta, cantores, seu ipse sacerdos, incipiunt alteram partem Litaniarum, inde ab invocatione Propitius esto, usque ad finem, omnibus genuflexis et respondentibus. Si in hac sacra Vigilia paschali Ordines conferantur, consueta ordinandorum prostrati et benedictio peragitur, dum haec altera pars Litaniarum decantatur. Celebrans vero et ministri, accedentes ad sacristiam, induuntur paramentis albi coloris pro Missa solemniter celebranda. (Sacerdos vero et ministrantes accedunt ad sacristiam, ubi sacerdos induitur paramentis albi coloris, ministrantes vero sumunt vestes festivas, pro Missa cantata. Vel si, cantoribus deficientibus, ipse sacerdos Litanias Sanctorum decantare debeat, his ab solutis, ad sacristiam accedat, cum ministrantibus, ad paramenta sumenda pro Missa cant at a, ut supra dictum est.) Interim cereus paschalis reponitur in candelabro suo, in latere Evangelii, et altare paratur pro Missa solemni, luminaribus accensis et floribus. V. Propítius esto. R. Parce nobis, Dómine. V. Propítius esto. R. Exaudi nos, Dómine. V. Ab omni malo. R. Líbera nos, Dómine. V. Ab omni peccáto. R. Líbera nos, Dómine. V. A morte perpétua. R. Líbera nos, Dómine. V. Per mystérium sanctæ Incarnatiónis tuæ. R. Líbera nos, Dómine. V. Per advéntum tuum. R. Líbera nos, Dómine. V. Per nativitátem tuum. R. Líbera nos, Dómine. V. Per baptísmum et sanctum ieiúnium tuum. R. Líbera nos, Dómine. V. Per crucem et passiónem tuam. R. Líbera nos, Dómine. V. Per mortem et sepultúram tuam. R. Líbera nos, Dómine. V. Per sanctam resurrectiónem tuam. R. Líbera nos, Dómine. V. Per admirábilem ascensiónem tuam. R. Líbera nos, Dómine. V. Per advéntum Spíritus Sancti Parácliti. R. Líbera nos, Dómine. V. In die iudícii. R. Líbera nos, Dómine. V. Peccatóres. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut nobis parcas. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut Ecclésiam tuam sanctam régere et conserváre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut domnum apostólicum et omnes ecclesiásticos órdines in sancta religióne conserváre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut inimícos sanctæ Ecclésiæ humiliáre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut régibus et princípibus christiánis, pacem et veram concórdiam donáre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut nosmetípsos in tuo sancto servítio confortáre et conserváre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut ómnibus benefactóribus nostris sempitérna bona retríbuas. R. Te rogámus, audi nos V. Ut fructus terræ dare et conserváre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut ómnibus fidélibus defúnctis réquiem ætérnam donáre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Ut nos exaudíre dignéris. R. Te rogámus, audi nos. V. Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi. R. Parce nobis, Dómine. V. Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi. R. Exaudi nos, Dómine. V. Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi. R. Miserére nobis. V. Christe, audi nos. R. Christe, exáudi nos.

Top  Next De Missa solemni Vigiliæ paschalis Celebratio solius Missæ Vigiliæ paschalis sine cæremoniis præcedentibus interdicitur. Sacra Communio fidelibus dari potest tantummodo inter Missarum solemnia, vel continuo ac statim ab iis expletis; exceptis iis, qui in periculo mortis sunt constituti. In fine Litaniarum, cantores solemniter incipiunt Kyrie, eléison, ut in Missa moris est. Interim celebrans cum ministris, in paramentis albis, seu cum ministrantibus, accedit ad altare, et, facta ei debita reverentia, omissis psalmo Iudica me, Deus, et confessione, statim ascendens, osculatur illud in medio, et incensat more solito. Celebrans benedicit, dicens: Ab illo bene ☩ dicáris, in cuius honore cremáberis. Amen.

Top  Next Kyrie S.Kýrie, eléison. M. Kýrie, eléison. S. Kýrie, eléison. M. Christe, eléison. S. Christe, eléison. M. Christe, eléison. S. Kýrie, eléison. M. Kýrie, eléison. S. Kýrie, eléison.

Top  Next Gloria Finitis a choro Kyrie, eléison, celebrans incipit solemniter Glória in excelsis, et pulsantur campanæ ac discooperiuntur imagines. Pulsatio campanarum hoc modo fiat: In locis, in quibus una tantum habetur ecclesia, campanæ pulsentur hora, qua dicti hymni incipit cantus. In locis autem, ubi plures ecclesiæ exstant, sive in omnibus eodem tempore sacræ cæremoniæ peragantur, sive tempore diverso, campanæ omnium ecclesiarum eiusdem loci pulsentur una cum campanis ecclesiæ cathedralis, vel matricis aut principalis. In dubio quænam ecclesia in loco sit matrix aut principalis, adeatur Ordinarius loci. Gloria in excelsis Deo Et in terra pax homínibus bonæ voluntátis. Laudámus te. Benedícimus te. Adorámus te. Glorificámus te. Grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam. Dómine Deus, Rex coeléstis, Deus Pater omnípotens. Dómine Fili unigénite, Iesu Christe. Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris. Qui tollis peccáta mundi, miserére nobis. Qui tollis peccáta mundi, súscipe deprecatiónem nostram. Qui sedes ad déxteram Patris, miserére nobis. Quóniam tu solus Sanctus. Tu solus Dóminus. Tu solus Altíssimus, Iesu Christe. Cum Sancto Spíritu in glória Dei Patris. Amen.

Top  Next Oratio V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Orémus. Deus, qui hanc sacratíssimum noctem gloria domínicæ Resurrectiónis illústras: consérva in nova famíliæ tuæ progénie adoptiónis spíritum, quem dedísti; ut, córpore et mente renováti, puram tibi exhíbeant servitútem. Per eundem Dominum nostrum Iesum Christum filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

Top  Next Epistola Lectio Epistolæ beati Pauli apostoli ad Colossenses. Col 3:1-4 Fratres: si consurrexístis cum Christo, quæ sursum sunt quǽrite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens: quæ sursum sunt sápite, non quæ super terram. Mórtui enim estis, et vita vestra est abscóndita cum Christo in Deo. Cum Christus apparúerit, vita vestra: tunc et vos apparébitis cum ipso in glória. R. Deo gratias.

Top  Next Finita Epistola, celebrans incipit: S. Allelúia. Et totum decantat ter, elevando vocem gradatim: et omnes post quamlibet vicem, in eodem tono, repetunt illud idem: C. Allelúia. S. Allelúia. C. Allelúia. S. Allelúia. C. Allelúia. Postea cantores prosequuntur: Ps. 117, 1 V. Confitémini Dómino, quóniam bonus: quóniam in sǽculum misericórdia eius. Deinde dicitur Ps. 116 V. Laudáte Dominum omnes gentes: et collaudáte eum, omnes pópuli. V. Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius: et véritas Dómini manet in ætérnum.

Top  Next Evangelium Ad Evangelium non portantur luminaria, sed tantum incensum: petitur benedictio, et alia fiunt de more. His finitis, si est Missa sollemnis, Diaconus deponit librum Evangeliorum super medium Altaris, et Celebrans benedicit incensum, ut supra: deinde Diaconus genuflexus ante Altare, manibus iunctis, dicit: Munda cor meum ac labia mea, omnípotens Deus, qui labia Isaíæ Prophétæ cálculo mundásti igníto: ita me tua grata miseratióne dignáre mundáre, ut sanctum Evangélium tuum digne váleam nuntiáre. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen. Postea accipit librum de Altari, et rursus genuflexus petit benedictionem a Sacerdote, dicens: D. Iube, domne, benedicere. Sacerdos respondet: S. Dóminus sit in corde tuo et in lábiis tuis: ut digne et cpmpeténter annúnties Evangélium suum: In nómine Patris, et Fílii, ☩ et Spíritus Sancti. Amen. Et, accepta benedictione, osculatur manum Celebrantis: et cum aliis Ministris, incenso et luminaribus accedens ad locum Evangelii, stans iunctis manibus, dicit: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. Et pronuntians: Sequéntia sancti Evangélii secúndum N., sive Inítium, pollice dexteræ manus signat librum in principio Evangelii, quod est lecturus, deinde seipsum in fronte, ore et pectore: et dum Ministri respondent Glória tibi, Dómine, incensat ter librum, postea prosequitur Evangelium iunctis manibus. Quo finito, Subdiaconus defert librum Sacerdoti, qui osculatur Evangelium, dicens: Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Matthǽum. R. Glória tibi, Dómine. Matt., 28. 1-7 Véspere autem sábbati, quæ lucéscit in prima sábbati, venit María Magdaléne, et áltera María vidére sepúlcrum. Et ecce terræmótus factus est magnus. Angelus enim Dómini descéndit de cælo: et accédens revólvit lápidem, et sedébat super eum: erat autem aspéctus eius sicut fulgur: et vestiméntum eius sicut nix. Præ timóre autem eius extérriti sunt custódes, et factu sunt velut mórtui. Respóndens autem Angelus, dixit muliéribus: «Nolíte timére vos: scio enim, quod Iesum, qui crucifíxus est, quǽritis: non est hic: surréxit enim, sicut dixit. Veníte, et vidéte locum, ubi pósitus erat Dóminus. Et cito eúntes dícite discípulis eius, quia surréxit et ecce præcédit vos in Galilǽam: ibi eum vidébitis. Ecce prædíxi vobis». R. Laus tibi, Christe. S. Per Evangélica dicta, deleántur nostra delícta.

Top  Next Non dicitur Credo, sed finito Evangelio celebrans dicit: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Orémus. Non dicitur antiphona ad Offertorium. Ad Lavabo dicitur Glória Patri. Si est Missa sollemnis, Diaconus porrigit Celebranti Patenam cum Hostia: si privata, Sacerdos ipse accipit Patenam cum Hostia, quam offerens, dicit: Suscipe, sancte Pater, omnipotens ætérne Deus, hanc immaculátam hóstiam, quam ego indígnus fámulus tuus óffero tibi Deo meo vivo et vero, pro innumerabílibus peccátis, et offensiónibus, et neglegéntiis meis, et pro ómnibus circumstántibus, sed et pro ómnibus fidélibus christiánis vivis atque defúnctis: ut mihi, et illis profíciat ad salútem in vitam ætérnam. Amen.

Top  Next Deinde faciens crucem cum eadem Patena, deponit Hostiam super Corporale. Diaconus ministrat vinum, Subdiaconus aquam in Calice: vel si privata est Missa, utrumque infundií Sacerdos, et aquam miscendam in Calice benedicit signo crucis, dicens: Deus, qui humánæ substántiæ dignitátem mirabíliter condidísti, et mirabílius reformásti: da nobis per huius aquæ et vini mystérium, eius divinitátis esse consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps, Iesus Christus, Fílius tuus, Dóminus noster: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus: per ómnia sǽcula sæculórum. Amen.

Top  Next Postea accipit Calicem, et offert dicens: Offérimus tibi, Dómine, cálicem salutáris, tuam deprecántes cleméntiam: ut in conspéctu divínæ maiestátis tuæ, pro nostra et totíus mundi salute, cum odóre suavitátis ascéndat. Amen. Deinde facit signum crucis cum Calice, et illum ponit super Corporale, et Palla cooperit: tum, iunctis manibus super Altare, aliquantulum inclinatus, dicit: In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine: et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus. Erectus expandit manus, easque in altum porrectas iungens, elevátis ad coelum oculis et statim demissis, dicit: Veni, sanctificátor omnípotens ætérne Deus: Benedicit Oblata, prosequendo: et bene ☩ dic hoc sacrifícium, tuo sancto nómini præparátum.

Top  Next Incense Postea, si sollemniter celebrat, benedicit incensum, dicens: Per intercessiónem beáti Michaélis Archángeli, stantis a dextris altáris incénsi, et ómnium electórum suórum, incénsum istud dignétur Dóminus bene ☩ dícere, et in odórem suavitátis accípere. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen. Et, accepto thuribulo a Diacono, incensat Oblata, modo in Rubricis generalibus præscripto, dicens: Incénsum istud a te benedíctum ascéndat ad te, Dómine: et descéndat super nos misericórdia tua. Deinde incensat Altare, dicens: Ps. 140, 2-4. Dirigátur, Dómine, orátio mea, sicut incénsum, in conspéctu tuo: elevátio mánuum meárum sacrifícium vespertínum. Pone, Dómine, custódiam ori meo, et óstium circumstántiæ lábiis meis: ut non declínet cor meum in verba malítiæ, ad excusándas excusatiónes in peccátis. Dum reddit thuribulum Diacono, dicit: Accéndat in nobis Dóminus ignem sui amóris, et flammam ætérnæ caritátis. Amen. Postea incensatur Sacerdos a Diacono, deinde alii per ordinem.

Top  Next Sacerdos lavat manus, dicens: Ps. 25, 6-12. Lavábo inter innocéntes manus meas: et circúmdabo altáre tuum. Dómine: Ut áudiam vocem laudis, et enárrem univérsa mirabília tua. Dómine, diléxi decórem domus tuæ et locum habitatiónis glóriæ tuæ. Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam, et cum viris sánguinum vitam meam: In quorum mánibus iniquitátes sunt: déxtera eórum repléta est munéribus. Ego autem in innocéntia mea ingréssus sum: rédime me et miserére mei. Pes meus stetit in dirécto: in ecclésiis benedícam te, Dómine. V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen

Top  Next Deinde, aliquantulum inclinatus in medio Altaris, iunctis manibus super eo, dicit: Súscipe, sancta Trinitas, hanc oblatiónem, quam tibi offérimus ob memóriam passiónis, resurrectiónis, et ascensiónis Iesu Christi, Dómini nostri: et in honórem beátæ Maríæ semper Vírginis, et beáti Ioannis Baptistæ, et sanctórum Apostolórum Petri et Pauli, et istórum et ómnium Sanctórum: ut illis profíciat ad honórem, nobis autem ad salútem: et illi pro nobis intercédere dignéntur in coelis, quorum memóriam ágimus in terris. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen.

Top  Next Postea osculatur Altare, et versus ad populum extendens, et iungens manus, voce paululum elevata, dicit: S. Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem. Minister, seu circumstantes respondent: alioquin ipsemet Sacerdos: M. Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis vel meis ad laudem et glóriam nominis sui, ad utilitátem quoque nostram, totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ. Sacerdos submissa voce dicit: S. Amen. Deinde, manibus extensis, absolute sine Orémus subiungit Orationes secretas. Secreta Suscipe, quǽsumus, Domine, preces populi tui, cum oblationibus hostiarum: ut paschalibus initiata mysteriis, ad æternitatis nobis medelam, te operante, proficiant. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

Top  Next Præfatio Quibus finitis, cum pervenerit ad conclusionem, clara voce dicit: Per ómnia sǽcula sæculórum, cum Præfatione, ut in sequentibus. Præfationem incipit ambabus manibus positis hinc inde super Altare: quas aliquantulum elevat, cum dicit: Sursum corda. Iungit eas ante pectus, et caput inclinat, cum dicit: Grátias agamus Dómino, Deo nostro. Deinde disiungit manus, et disiunctas tenet usque ad finem Præfationis: qua finita, iterum iungit eas, et inclinatus dicit: Sanctus. Et cum dicit: Benedíctus, qui venit, signum crucis sibi producit a fronte ad pectus. V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. V. Sursum corda. R. Habémus ad Dóminum. V. Grátias agámus Dómino, Deo nostro. R. Dignum et iustum est. Præfatio paschalis Vere dignum et iustum est, æquum et salutare, te quidem Domine omni tempore, sed in hoc potissimum nocte gloriosis prædicare, cum Pascha nostrum immolatus est Christus. Ipse enim verus est Angus qui abstulit peccáta mundi. Qui mortem nostram moriendo destruxit, et vitam resurgendo reparavit. Et ideo cum Angelis et Archangelis, cum Thronis et Dominationibus, cumque omnia milita coelestis exercitus, hymnum gloriæ tuæ canimus, sine fine dicentes: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Top  Next Canon Te igitur, clementíssime Pater, per Iesum Christum, Fílium tuum, Dóminum nostrum, súpplices rogámus, ac pétimus, osculatur Altare et, iunctis manibus ante pectus, dicit: uti accepta habeas et benedícas, Signat ter super Hostiam et Calicem simul, dicens: hæc ☩ dona, hæc ☩ múnera, hæc ☩ sancta sacrifícia illibáta, Extensis manibus prosequitur: in primis, quæ tibi offérimus pro Ecclésia tua sancta cathólica: quam pacificáre, custodíre, adunáre et régere dignéris toto orbe terrárum: una cum fámulo tuo Papa nostro N.p et Antístite nostro N.b et ómnibus orthodóxis, atque cathólicæ et apostólicæ fídei cultóribus.

Top  Next Commemoratio pro vivis Meménto, Dómine, famulórum famularúmque tuarum N. et N. Iungit manus, orat aliquantulum pro quibus orare intendit: deinde manibus extensis prosequitur: et ómnium circumstántium, quorum tibi fides cógnita est et nota devótio, pro quibus tibi offérimus: vel qui tibi ófferunt hoc sacrifícium laudis, pro se suísque ómnibus: pro redemptióne animárum suárum, pro spe salútis et incolumitátis suæ: tibíque reddunt vota sua ætérno Deo, vivo et vero.

Top  Next Communicantes Communicantes, et noctem sacratissimum celebrantes Resurrectionis Domini nostri Iesu Christi secundum carnem: sed et memoriam venerantes, in primis gloriosæ semper Virginis Mariæ, Genitricis eiusdem Dei et Domini nostri Iesu Christi: sed et beáti Ioseph, eiúsdem Vírginis Spónsi, et beatórum Apostolórum ac Mártyrum tuórum, Petri et Pauli, Andréæ, Iacóbi, Ioánnis, Thomæ, Iacóbi, Philíppi, Bartholomæi, Matthæi, Simónis et Thaddæi: Lini, Cleti, Cleméntis, Xysti, Cornélii, Cypriáni, Lauréntii, Chrysógoni, Ioánnis et Pauli, Cosmæ et Damiáni: et ómnium Sanctórum tuórum; quorum méritis precibúsque concédas, ut in ómnibus protectiónis tuæ muniámur auxílio. Iungit manus Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen.

Top  Next Hanc igitur Hanc igitur oblationem servitutis nostræ, set et cunctæ familiæ tuæ, quam tibi offerimus pro his quoque, quos regenerare dignatus es ex aqua, et Spiritu Sancto, tribuens eis remissionem omnium peccatorum, quǽsumus Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab æterna damnatione nos eripi, et in electorum tuorum iubeas grege numberari. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Top  Next Quam oblatiónem tu, Deus, in ómnibus, quǽsumus, Signat ter super Oblata, bene ☩ díctam, adscríp ☩ tam, ra ☩ tam, rationábilem, acceptabilémque fácere dignéris: Signat semel super Hostiam, ut nobis Cor ☩ pus, et semel super Calicem, et San ☩ guis fiat dilectíssimi Fílii tui, Iungit manus, Dómini nostri Iesu Christi.

Top  Next Qui prídie quam paterétur, Accipit Hostiam, accépit panem in sanctas ac venerábiles manus suas, Elevat oculos ad coelum, elevátis óculis in coelum ad te Deum, Patrem suum omnipoténtem, Caput inclinat, tibi grátias agens, Signat super Hostiam, bene ☩ dixit, fregit, dedítque discípulis suis, dicens: Accípite, et manducáte ex hoc omnes.

Top  Next Tenens ambabus manibus Hostiam inter indices et pollices, profert verba consecrationis secrete, distincte et attente super Hostiam, et simul super omnes, si plures sint consecrandæ. HOC EST ENIM CORPUS MEUM. Quibus verbis prolatis, statim Hostiam consecratam genuflexus adorat: surgit, ostendit populo, reponit super Corporale, et genuflexus iterum adorat: nec amplius pollices et indices disiungit, nisi quando Hostia tractanda est, usque ad ablutionem digitorum.

Top  Next Tunc, detecto Calice, dicit: v. Símili modo postquam coenátum est, Ambabus manibus accipit Calicem, accípiens et hunc præclárum Cálicem in sanctas ac venerábiles manus suas: item Caput inclinat, tibi grátias agens, Sinistra tenens Calicem, dextera signat super eum, bene ☩ dixit, dedítque discípulis suis, dicens: Accípite, et bíbite ex eo omnes.

Top  Next Profert verba consecrationis super Calicem, attente, continuate, et secrete, tenens illum parum elevatum. HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI, NOVI ET AETERNI TESTAMENTI: MYSTERIUM FIDEI: QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS EFFUNDETUR IN REMISSIONEM PECCATORUM. Quibus verbis prolatis, deponit Calicem super Corporale, et dicens secrete: Hæc quotiescúmque fecéritis, in mei memóriam faciétis. Genuflexus adorat: surgit, ostendit populo, deponit, cooperit, et genuflexus iterum adorat.

Top  Next Deinde disiunctis manibus dicit: Unde et mémores, Dómine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi Fílii tui, Dómini nostri, tam beátæ passiónis, nec non et ab ínferis resurrectiónis, sed et in coelos gloriósæ ascensiónis: offérimus præcláræ maiestáti tuæ de tuis donis ac datis, Iungit manus, et signat ter super Hostiam, et Calicem simul, dicens: hóstiam ☩ puram, hóstiam ☩ sanctam, hóstiam ☩ immaculátam, Signat semel super Hostiam, dicens: Panem ☩ sanctum vitæ ætérnæ, et semel super Calicem, dicens: et Calicem ☩ salútis perpétuæ.

Top  Next Extensis manibus prosequitur: v. Supra quæ propítio ac seréno vultu respícere dignéris: et accépta habére, sicúti accépta habére dignátus es múnera púeri tui iusti Abel, et sacrifícium Patriárchæ nostri Abrahæ: et quod tibi óbtulit summus sacérdos tuus Melchísedech, sanctum sacrifícium, immaculátam hóstiam.

Top  Next Profunde inclinatus, iunctis manibus et super Altare positis, dicit: Súpplices te rogámus, omnípotens Deus: iube hæc perférri per manus sancti Angeli tui in sublíme altáre tuum, in conspéctu divínæ maiestátis tuæ: ut, quotquot Osculatur Altare, ex hac altáris participatióne sacrosánctum Fílii tui Iungit manus, et signat semel super Hostiam, et semel super Calicem, Cor ☩ pus, et Sán ☩ guinem sumpsérimus, Seipsum signat, dicens: omni benedictióne coelésti et grátia repleámur. Iungit manus. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen.

Top  Next Commemoratio pro defunctis Meménto étiam, Dómine, famulórum famularúmque tuárum N. et N., qui nos præcessérunt cum signo fídei, et dórmiunt in somno pacis. Iungit manus, orat aliquántulum pro iis defunctis, pro quibus orare intendit, deinde extensis manibus prosequitur: Ipsis, Dómine, et ómnibus in Christo quiescéntibus locum refrigérii, lucis pacis ut indúlgeas, deprecámur. Iungit manus, et caput inclinat, dicens: Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen.

Top  Next Manu dextera percutit sibi pectus, elata aliquantulum voce dicens: Nobis quoque peccatóribus Extensis manibus ut prius, secrete prosequitur: fámulis tuis, de multitúdine miseratiónum tuárum sperántibus, partem áliquam et societátem donáre dignéris, cum tuis sanctis Apóstolis et Martýribus: cum Ioánne, Stéphano, Matthía, Bárnaba, Ignátio, Alexándro, Marcellíno, Petro, Felicitáte, Perpétua, Agatha, Lúcia, Agnéte, Cæcília, Anastásia, et ómnibus Sanctis tuis: intra quorum nos consórtium, non æstimátor mériti, sed véniæ, quǽsumus, largítor admítte. Iungit manus. Per Christum, Dóminum nostrum.

Top  Next Per quem hæc ómnia, Dómine, semper bona creas, Signat ter super Hostiam, et Calicem simul, dicens: sancti ☩ ficas, viví ☩ ficas, bene ☩ dícis et præstas nobis. Discooperit Calicem, genufiectit, accipit Hostiam inter pollicem et indicem manus dexteræ: et tenens sinistra Calicem, cum Hostia signat ter a labio ad labium Calicis, dicens: Per ip ☩ sum, et cum ip ☩ so, et in ip ☩ so, Cum ipsa Hostia signat bis inter se et Calicem, dicens: est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitáte Spíritus ☩ Sancti, Elevans parum Calicem cum Hostia, dicit: omnis honor, et glória. ponit Hostiam, Calicem Palla cooperit, genuflectit, surgit, et dicit intellegibili voce vel cantat: Per omnia sǽcula sæcolorum. R. Amen.

Top  Next Preparatio Communionis Orémus: Præcéptis salutáribus móniti, et divína institutione formati audemus dicere: Pater noster, qui es in cælis, Sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in coelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem: R. Sed libera nos a malo. S. Amen.

Top  Next Deinde manu dextera accipit inter indicem et medium digitos Patenam, quam tenens super Altare erectam, dicit secrete: Líbera nos, quǽsumus, Dómine, ab ómnibus malis, prætéritis, præséntibus et futúris: et intercedénte beáta et gloriósa semper Vírgine Dei Genetríce María, cum beátis Apóstolis tuis Petro et Paulo, atque Andréa, et ómnibus Sanctis, Signat se cum Patena a fronte ad pectus, da propítius pacem in diébus nostris: Patenam osculatur, ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri. Submittit Patenam Hostiæ, discooperit Calicem, genuflectit, surgit, accipit Hostiam, et eam super Calicem tenens utraque manu, frangit per medium, dicens: Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum. Et mediam partem, quam in dextera manu tenet, ponit super Patenam. Deinde ex parte, quæ in sinistra remanserat, frangit particulam, dicens: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus. Aliam mediam partem, quam in sinistra manu habet, adiungit mediæ super Patenam positæ, et particulam parvam dextera retinens super Calicem, quem sinistra per nodum infra cuppam tenet, dicit intellegibili voce vel cantat: V. Per omnia sǽcula sæculórum. R. Amen. Cum ipsa particula signat ter super Calicem, dicens: Pax Domini sit semper vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. Pacis osculum non datur.

Top  Next Particulam ipsam immittit in Calicem, dicens secrete: Hæc commíxtio, et consecrátio Córporis et Sánguinis Dómini nostri Iesu Christi, fiat accipiéntibus nobis in vitam ætérnam. Amen.

Top  Next Agnus Dei non dicitur: et, omissa oratione Dómine Iesu Christe, qui dixísti, dicuntur ceteræ orationes consuetæ: Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntáte Patris, cooperánte Spíritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificásti: líbera me per hoc sacrosánctum Corpus et Sánguinem tuum ab ómnibus iniquitátibus meis, et univérsis malis: et fac me tuis semper inhærére mandátis, et a te numquam separári permíttas: Qui cum eódem Deo Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas Deus in sǽcula sæculórum. Amen.

Top  Next Percéptio Córporis tui, Dómine Iesu Christe, quod ego indígnus súmere præsúmo, non mihi provéniat in iudícium et condemnatiónem: sed pro tua pietáte prosit mihi ad tutaméntum mentis et córporis, et ad medélam percipiéndam: Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. Amen.

Top  Next Genuflectit, surgit, et dicit: Panem coeléstem accipiam, et nomen Dómini invocábo. Deinde parum inclinatus, accipit ambas partes Hostiæ inter pollicem et indicem sinistræ manus, et Patenam inter eundem indicem et medium supponit, et dextera tribus vicibus percutiens pectus, elata aliquantulum voce, ter dicit devote et humiliter: V. Dómine, non sum dignus, Et secrete prosequitur: ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea V. Dómine, non sum dignus, Et secrete prosequitur: ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea. V. Dómine, non sum dignus, Et secrete prosequitur: ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.

Top  Next Postea dextera se signans cum Hostia super Patenam, dicit: Corpus Dómini nostri Iesu Christi custódiat ánimam meam in vitam ætérnam. Amen. Et se inclinans, reverenter sumit ambas partes Hostiæ: quibus sumptis, deponit Patenam super Corporale, et erigens se iungit manus, et quiescit aliquantulum in meditatione Sanctissimi Sacramenti.

Top  Next Deinde discooperit Calicem, genuflectit, colligit fragmenta, si quæ sint, extergit Patenam super Calicem, interim dicens: Quid retríbuam Dómino pro ómnibus, quæ retríbuit mihi? Cálicem salutáris accípiam, et nomen Dómini invocábo. Laudans invocábo Dóminum, et ab inimícis meis salvus ero. Accipit Calicem manu dextera, et eo se signans, dicit: Sanguis Dómini nostri Iesu Christi custódiat ánimam meam in vitam ætérnam. Amen. Et sinistra supponens Patenam Calici, reverenter sumit totum Sanguinem cum particula. Quo sumpto, si qui sunt communicandi, eos communicet, antequam se purificet

Top  Next Communio Populi Anima Christi, sanctifica me. Corpus Christi, salva me. Sanguis Christi, inebria me. Aqua lateris Christi, lava me. Passio Christi, conforta me. O bone Iesu, exaudi me. Intra tua vulnera absconde me. Ne permittas me separari a te. Ab hoste maligno defende me. In hora mortis meæ voca me. Et iube me venire ad te, Ut cum Sanctis tuis laudem te. In sǽcula sæculórum. Amen.

Top  Next Postea dicit: Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus: et de munere temporáli fiat nobis remédium sempitérnum. Interim porrigit Calicem ministro, qui infundit in eo parum vini, quo se purificat: deinde prosequitur: Corpus tuum, Dómine, quod sumpsi, et Sanguis, quem potávi, adhæreat viscéribus meis: et præsta; ut in me non remáneat scélerum mácula, quem pura et sancta refecérunt sacraménta: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen. Abluit et extergit digitos, ac sumit ablutionem: extergit os et Calicem, quem, plicato Corporali, operit et collocat in Altari ut prius: deinde prosequitur Missam.

Top  Next Pro Laudibus Post sumptionem Sacramenti, distributio Communionis, purificatio et ablutio fiunt more solito; deinde pro LAUDIBUS dominicæ Resurrectionis in choro cantatur antiphona: Ant. Allelúia, allelúia, allelúia. Psalmus 150. 150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius * laudáte eum in firmaménto virtútis eius. 150:2 Laudáte eum in virtútibus eius, * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius. 150:3 Laudáte eum in sono tubæ, * laudáte eum in psaltério, et cíthara. 150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis et órgano. 150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnes spíritus laudet Dóminum. V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto. R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

Top  Next Capitulum, hymnus et versus non dicuntur, sed statim celebrans in cantu incipit antiphonam ad Benedíctus. Ant. Et valde mane una sabbatórum, véniunt ad monuméntum, orto iam sole, allelúia. Deinde cantatur Benedíctus, cum Glória Patri in fine, et fit incensatio, ut alias in Laudibus. Benedictus Benedíctus ☩ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ: Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui. Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sæculo sunt, prophetárum eius: Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos. Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti. Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis: Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi. In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris. Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius: Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum: Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto: Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. Ant. Et valde mane una sabbatórum, véniunt ad monuméntum, orto iam sole, allelúia.

Top  Next Repetita antiphona, celebrans dicit more solito: Postcommunio seu oratio V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Orémus. Spíritum nobis, Dómine, tuæ caritátis infúnde: ut, quos sacraméntis Paschálibus satiásti tua fácias pietáte concórdes. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate eiusdem Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen.

Top  Next Conclusio V. Ite, Missa est, allelúia, allelúia. R. Deo grátias, allelúia, allelúia. Pláceat tibi, sancta Trínitas, obséquium servitútis meæ: et præsta; ut sacrifícium, quod óculis tuæ maiestátis indígnus óbtuli, tibi sit acceptábile, mihíque et ómnibus, pro quibus illud óbtuli, sit, te miseránte, propitiábile. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen. Deinde osculatur Altare: et elevatis oculis, extendens, elevans et iungens manus, caputque Cruci inclínans, dicit: Benedícat vos omnípotens Deus, et versus ad populum, semel tantum benedícens, etiam in Missis sollemnibus; In Missa Pontificali ter benedicitur, ut in Pontificali habetur. Deinde prosequitur: Pater, et Fílius, ☩ et Spíritus Sanctus. R. Amen. Omisso ultimo Evangelio, omnes revertuntur in sacristiam. Si contingat in hac solemni Vigilia Ordines quoque conferri, Pontifex ultimam admonitionem cum impositione sic dicti « pensi », quae iuxta Pontificale romanum post benedictionem pontificalem et ante ultimum Evangelium locum habet, hac nocte eidem benedictioni pontificali praemittat. Sacerdotes, qui Missam Vigiliae paschalis celebrant post mediam noctem, possunt ipso dominico die Resurrectionis Missam litare, atque etiam, si indultum habeatur, bis aut ter. Locorum Ordinarii vero, si eandem Vigiliam paschalem celebraverint, possunt, sed non tenentur, Missam solemnem ipso die Paschatis litare.